ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
قطعاً هنر در ایران آنطور که باید و شاید جایگاه حقیقی و شایسته خود را پیدا نکرده است و کمتر کسی است که در بین فرش های مطرح جهان از هنر ارزنده فرشبافان ایران سخنی به میان نیاورد. هنری که کشورهایی مانند چین برای به دست گرفتن انحصار و مالکیت 100% آن از بافندگان ایران زمین دست به کپی از این هنر زده است. درست است که در همه جای ایران هنر واقعی و هنر تجسمی ایران را با فرش و قالی بافی گره می زنند و می شناسند اما کشورهای مانند چین در سدد و تلاش آمده اند که این صنعت و هنر دیرینه را از ایرانیان بربایند و به نام خویش بزنند. شاید به آن صورت که باید اقتصاد و سیاست در هم تنیده و ویران ایران در کشورهای دیگر به رسمیت و جدیت شناخته نشود اما هنر ایران و ایرانی از 2500 سال که کوروش بزرگ بر نیمی از جهان حکمفرمایی عدالت و مردم سالار خود را گسترانید با آغاز این سالها هنر هم در کشور قدیمی و کهن ایران با 2500 سال سابقه فرهنگی که متأستفانه به دست عرب های تازی کمرنگتر شد پدیدار شد. شاید ایران با این هنر دیرینه هست که در اقسانقاط شناخته می شود و کار تا جایی پیش می رود که در کشورهای تراز اول و ابر قدرتی مانند: اسرائیل، آمریکا، فرانسه، و آلمان و … خواستار این هنر ارزنده هستند.